a part of me doesn't want to, a part of me needs to. who doesn't need money. and opportunity. but the group has been my comfort zone. now we know what they say about comfort zones. you always should try to get out of it.
i hope they retain us. we need that show. if money would be the only consideration, i'd pick that show over the soap. hay.
we'll reach 40. i will the universe to conspire with us. and then, they'll give us that out-of-town reward. basta! 40! at ireretro ang maliit na increase! at dadagdagan ng brainstorm fee! yayaman ako dahil sa soap! i will it! i will it!
i miss high school friends. i'm only in touch with them thru fb. karamihan sa kanila mga wives and mothers na. ang late bloomer ko talaga. mas lalong late bloomer si osobear. hay.
may kaklase ako noon, partner in crime ko pagdating sa kapilyahan. tuwing graduation practice namin nung highschool, we'd have an inside joke. each time may tinatawag na studyante sa stage para i-accept ang diploma, pinapalakpakan di ba, pero ang lakas ng palakpak naming dalawa ay depende sa kung gaano kalaki ang puwet ng studyanteng umaakyat ng stage. dahil nasa harapan kami pareho, kitang-kita namin ang mga puwet nila kaya pag malaking puwet, malakas na palakpak, tapos maghahagikgikan kami. eventually some of our other classmates caught on with our joke, kaya nung turn na nilang umakyat sa stage, masama ang tingin nila sa amin, tinitingnan nila kung gaano kalakas ang palakpak namin. haha. those were good times.
ngayon dalawa na yata ang anak nya. at kahit living in the same barangay lang kami hindi na kami nagkikita. ano ba kasi ang matagal na pwedeng pag-usapan na idadayo mo pa papunta sa kanila. hanggang fb na lang ang correspondence. the years caught up with us. we've led too different lives. well, no excuse. lagi akong busy e. di pa rin excuse. kung yung super bestfriend ko nga nung college na balikbayan di ko pa ma-meet for coffee, panu pa kaya yung highschool friend.
hay. bat ayaw nyong sumagot sa txts namin.
on a sunny note, may butal pa pala akong weekly sa movie na sinumpa ko last year. haha, ang tagal na. pero sayang din yon kaya bukas, kukunin ko, along with the sweldo for the soap. na hindi ko pa alam kung ilang weeks. buti na lang may raket ako (na hindi pa rin bayad nang buo, anuba!). kaya nabuhay these past two weeks nang medyo maginhawa. medyo lang.
kung hindi tuloy ang brainstorm today, sasama ko sa nanay ko sa pagpapacheckup nya today.
No comments:
Post a Comment