Wednesday, September 20, 2006

frogs will be frogs

a friend is going through her dreariest hours right now. so she said.
bwiset, kasi napaka-predictable ng dahilan. ano pa nga bang makapagpapaiyak sa isang babae nang ganon ganon na lang kundi love. ang mga lalake naman, wala-wala lang sa kanila yon. siguro mas "legitimate" umiyak for other reasons. family. dreams. health. yung mga nagugutom sa bosnia or where-have-you. pero nakakainis isipin na pwede kang maiyak dahil sa love. na hindi rin naman pala talaga love, you will eventually realize. akala mo napakabigat na bagay na, pero lumilipas din. at pag dumating ang panahon na lumipas na, matatawa ka na lang.

yun ang sinasabi ko sa kanya. but i wouldn't know how it is to be in her shoes. the a-hole who broke her heart had taken more than just her seemingly-undying fancies. nag-take advantage ang gago. knock on wood, hindi ko alam kung pano mapunta sa ganong sitwasyon.

well, this a-hole, she has just learned, apparently wanted to sleep with one of our friends. indecent proposal ang tema ng eksenang ito. nasaktan ang kaibigan ko. of all people, bakit yung kaibigan pa nya? bastusan na ba ito?

ganon e. lalake e. pardon the generalization. but the only ones left who wouldn't go the cheap-and-lowdown route are either gay or taken. and some gays are even like that, as well. so what's a girl to do.

"hindi kaya tayo ang para talaga sa isa't isa?" my friend asked me in the middle of our text-versation. i wanted to laugh. out loud. kung pwede lang sanang maging tibo na lang, di ba. but nature is what you really are. how can you possibly go against that.

No comments: